Sağlık

38 yıl sonra yerli üretim protez kolla hayaline kavuştu

Doktora tezi olarak üretilen protez kol, doğuştan sol kolu olmayan Çakar'a hediye edildi

15 Eylül 2017 10:49

Doğuştan sol kolu olmayan, Koç Üniversitesi santral çalışanı 38 yaşındaki Ömer Çakar’ın protez kol ve el hayali gerçekleştirildi. Pakistanlı Sarmad Shams’ın doktora tezi olarak hazırladığı protez kolla Çakar hayaline kavuştu. Protez kol, 4 ana hareketi, 15 milisaniyede yapabiliyor.

İki çocuk babası, Koç Üniversitesi santral görevlisi doğuştak sol kolu olmayan 38 yaşındaki Ömer Çakar’ın protez kol ve el hayali vardı. Doğuştan sol kolu olmayan Çakar, üniversitenin Makine Mühendisliği Bölümü’nden Prof. Dr. İsmail Lazoğlu’na giderek Alman protez firmasından aldığı 55 bin Euro’luk fiyat bilgisini gösterdi. Alım gücünün çok üstündeki proteze sahip olmasının imkânı olmadığını belirtiyordu. Kendisi için üniversitede bir kol üretmelerini istedi. Prof. Dr. Lazoğlu, tam o sırada biyomedikal programında doktora yapmak üzere gelen Pakistanlı Sarmad Shams’a (32) tez olarak bu görevi verdi. Shams, üniversitenin Üretim ve Otomasyon Araştırma Merkezi’nde 2.5 yıl çalışarak protezi A’dan Z’ye yerli malzemeyle geliştirdi.

Protez mekanizmasının yerleştirildiği kol, ticari robottan dönüştürülen üç boyutlu yazıcı ile poliüretandan üretildi. Ama daha doğal görünüm için üzeri silikonla kaplanacak. Toplam bir kilo ağırlığındaki protez, kaslardan alınan elektromiyogram (EMG) sinyalleri işleyerek, 15 milisaniye içinde harekete dönüştürüyor. Kol kısmının 700, elin ise 300 gram ağırlığında olduğu protezin pili 2 gün dayanıyor. 10 eklemli el, ihtiyaç duyulan 4 ana hareketi (avuç ve parmak ile tutma, çekme ve işaret etmeyi) yapabiliyor. Her bir parmak yaklaşık 1 kilogram yük taşıyabiliyor. Üniversitenin seri üretim için İzmirli bir firmayla görüşmeler sürüyor. Hedef yurtdışında çok pahalı olan protez kolların yerlisini hem daha ucuza hem de seri olarak üretmek.

Beklediğimin çok üstünde oldu

Günlük hayatta kolunun eksikliğini hissettiğini belirten Çakar, şöyle dedi:

“Estetik amaçlı kullandığım, hiçbir fonksiyonu olmayan bir protezim vardı. Kol naklini ise hiç düşünmedim. Günde yedi saatim klavye başında geçiyor. Protezi taktığım zaman klavye kullanmak daha rahat oluyor. Benim hayalimdeki protez yapılıyor. Bu kadar detaylı olacağını tahmin etmiştim. Benim beklediğimin çok üstünde bir çalışma oluyor.”

Şimdilik sadece işteyken kullanabildiği protezi günlük hayatta da kullanmayı çok istediğini anlatan Çakar, “İlk görüşmemizde salatalık, domates kesmek, su bardağı, cep telefonunu taşımak istediğimi söyledim. Bunları yapabiliyorum. Ama biraz daha hafiflerse kullanımı çok kolaylaşır” diye konuştu.

Yurtdışındakilerden daha hafif

Prof. Dr. İsmail Lazoğlu, şöyle konuştu:

"Protez kol her şeyiyle burada tasarlandı ve üretildi. Üniversiteden aldığımız etik izin, Ömer Çakar’ın kolu işte kullanmasını kapsıyor. Eve götürmüyor. Bu aşamayı geçtikten sonra evde de kullanabilmesi için yeni bir izin alacağız. Toplam bir kilo olan sistem halen yurtdışında da üretilen bütün sistemlerden daha hafif. Ancak biz daha da hafifletmeyi planlıyoruz. Protezi yapan öğrencimiz Sarmad Shams ülkesine dönüyor. Ancak Pakistan ile Türkiye arasında işbirliği var, ara ara gelebilecek ve birlikte çalışmaya devam edeceğiz. Hedefimiz 1-1.5 yılda Ömer Bey’in 7/24 kullanabileceği bir sistem haline getirmek. Patent başvuruları yapıldı."

Çalışmalarına devam edecek

Sarmad Shams, şöyle konuştu:

"Ülkem Pakistan’da biyomedikal mühendisliği eğitimi aldım. Yüksek lisansımı da Güney Kore’de yine aynı alanda yaptım. Türkiye’ye doktora öğrencisi olarak geldim. Ülkeme dönüp, üniversitede çalışacağım. Protez kolun batılı ülkelerde üretilen benzer örneklerin hepsinden daha hafif. Geliştirmeye devam edeceğim."

Nasıl çalışıyor?

Protezin içinde güç sağlayan bir batarya ve sistemin beyni olan elektronik kontrol ünitesi var. Basitçe, kaslara bağlanan elekrotlardan elektriksel sinyaller alınıyor. Düşük olan sinyaller önce güçlendiriliyor. Sonra özel bir elektronik filtreden geçiriliyor ve dataya dönüştürülüyor. Sonra protezdeki parmakların mikromotorlarına sinyaller gönderiliyor ve harekete geçmeleri sağlanıyor.