DİĞER
"Edebiyatımızda gördüğüm örneklerde sanatçılar ölmüş sanatçı dostlarını yad ederler, hatırlamakla yetinirler, dedikodularını ederler, överler ama kendilerini onların yerine koymak üzere metin inşa etmezler, kendilerine onların persona’sını kullanarak seslenmezler. sanatçılar öldükten sonra ardından yığınla metin yazılır, sevilir, övülür, gömülür. hiçbir dostu kendini onun yerine koyup da kısacık da olsa bir kitap boyunca yazmaz."
sonra, nihayet kendimizi mektupların gönderildiği ferit edgü’nün yerinde buluyoruz: behçet safa, “dostum” diye başlıyor 29 kasım 2001 tarihli mektubuna
© Tüm hakları saklıdır.
↑ Yukarı çık