Ataerkil toplum nasıl doğdu, ortadan kalkar mı?

Üreme, evrimin temelini oluşturur. Ancak evrime uğrayan sadece bedenlerimiz ve beyinlerimiz değildir; davranışlar ve kültürler de doğal seçilimin ürünleridir. Örneğin, erkekler kendi üreme kapasitelerini en üst düzeye çıkarmak için genellikle kadınları ve onların cinselliğini kontrol etmeye çalışmıştır.

Çoğu avcı-toplayıcıda olduğu gibi, maddi zenginliğin çok az olduğu ya da hiç olmadığı göçebe toplumlarda, kadınlar bir beraberliği sürdürmeye zorlanamaz. Kadın ve partneri, kendi akrabaları, erkeğin akrabaları ya da diğer insanlarla birlikte yaşayabilir. Durumundan memnun değilse o birliktelikten ayrılabilir.

Ama çocukları varsa bu adımı atmayabilir, zira babanın bakımı da çocukların gelişimine ve hatta hayatta kalmalarına yardımcı olur. Yine de kadın başka bir yere gidip akrabalarıyla yaşayabilir ya da yeni bir eş bulabilir.

Bazı bölgelerde 12.000 yıl kadar önce tarımın ortaya çıkması bu durumu değiştirdi. Nispeten basit bir ekim-dikim bile, ürünü korumak için yerleşik kalmayı gerektiriyordu. Yerleşim, grup içi ve gruplar arası çatışmaların artmasına neden oldu. Örneğin, Venezuela'daki yarı göçebe hayat süren Yanomamo yerlileri, korunaklı gruplar halinde yaşıyordu; komşu gruplara baskınlar ve "eş kaçırma" yaşamlarının bir parçasıydı.

Hayvancılığın geliştiği yerlerde yerel halk hayvan sürülerini baskınlardan korumak zorunda kalmış ve bu da savaşlara yol açmıştı. Kadınlar daha zayıf fiziksel yapıları nedeniyle savaşta erkekler kadar başarılı olmadıklarından, bu rol giderek erkeklere düştü. Bu durum onların güç kazanmasını sağladı ve korudukları kaynakların yetki ve sorumluluğu onlara kaldı.

Nüfus artıp yerleşik düzen yaygınlaştıkça koordinasyon sorunları ortaya çıktı. Liderlerin (genellikle erkek) savaşta ya da başka şekilde topluluk yararına eylemde bulunmaları bazı durumlarda sosyal eşitsizliğin ortaya çıkmasına yol açtı. Bu nedenle hem erkek hem de kadınlardan oluşan topluluk, sahip oldukları şeyleri korumalarına yardımcı olmaları karşılığında bu seçkinlere genellikle tolerans göstermek durumunda kaldı.

Çiftçilik ve hayvancılık yaygınlaştıkça, artık esas olarak erkekler tarafından kontrol edilen maddi zenginlik daha da önemli hale geldi. Aile içinde servet çatışmasını önlemek için akrabalık kuralları ve soy sistemleri daha resmi bir hal aldı ve evlilikler sözleşmeli hale geldi. Toprağın ve çiftlik hayvanlarının nesilden nesile aktarılması bazı ailelerin önemli bir servet edinmesini sağladı.