Spor

Bir kuşağın aklında "Yenilmez" olarak kalmıştı; Jose Antinonio Reyes'in gidişini kimse anlamadı

"Kendisini kolları beyaz, belinde ince yatay beyaz bir çizgi olan Arsenal forması ve dikleştirmiş saçlarıyla hatırlıyor olacağız."

04 Haziran 2019 16:19

* Eyüp Kök

2000’lerin başında Premiere League’de fırtına gibi bir takım esiyordu. UEFA finalinde Galatasaray'dan da nasibini alan bu takım Arsenal'di. Lakabı da "Yenilmezler"di

80 ve 90 kuşağı, Thierry Henry’li, Robert Pires’li, Dennis Bergkamp’lı hücum gücünü izleyebilmek için televizyonun karşısına geçer, keyifli dakikalar geçirirdi.

Sir Alex Ferguson’ın domine ettiği dönemde, bu denli güçlü bir takımın yaratılması çok zor ve imkansıza yakındı.

Jose Antonio Reyes, Yenilmezler’e gelmeden önce, Sevilla takımında oldukça potansiyelli bir genç izlenimi veriyordu.

Forvet kavramının geçiş sürecinde olduğu o dönemde modern oyun tarzıyla ön plana çıkıyordu.

Fakat bizim kuşak kendisini daha çok Arsenal’de izleme şansı buldu.

Dönemin kısıtlı internet kullanımı, televizyonda yayınlanan az sayıdaki maçları kaçırmamamızı sağlıyordu.

Jose Antonio Reyes, Sevilla altyapısının meyvelerinden biriydi.

Sevilla’da takımın umut vadeden diğer gençleriyle beraber, İspanya Milli Takımı’nın da geleceği olarak görülüyorlardı.

2004 yılında Sevilla’dan Arsenal’e yüklü bir bonservis bedeli karşılığında transfer oldu.

Arsenal’in o muhteşem kadrosunda kanat rotasyonunda kendine yavaş yavaş yer bulmaya başladı.

Saha dışındaki hız tutkusu saha içine de yansıyordu, Reyes’i tanımlarken ilk olarak süratinden bahsediliyordu.

2004 yılında çifte kupayla sezonu kapatıp tarihe geçiyordu Arsenal, haliyle Reyes de bu başarıda emeği geçenler arasındaydı.

Arsenal’deki başarılarından sonra sırasıyla Real Madrid, Atletico Madrid ve Benfica serüvenlerini yaşadı.

Fakat özellikle bizim kuşağımızın akıllarında Arsenal’in bir Yenilmez’i olarak kalmıştı.

Kendisini kolları beyaz, belinde ince yatay beyaz bir çizgi olan Arsenal forması ve dikleştirmiş saçlarıyla hatırlıyor olacağız.

Kısacası Jose Antonio Reyes’le gençliğimizden kalan güzel parçaların bir kısmını da gömmüş olduk.


* Akademisyen