Osmaniye’de 20 yıldır konfeksiyonculuk yapan Ahmet Taşdemir, Diyanet Vakfı Osmaniye Şubesi’nden kiraladığı iş yerinin kirasını ödeyemediği için dükkanını kapatma kararı aldı. Palalı Süleyman Caddesi’ndeki iş yerine pankart asan esnaf, "Sağdan soldan borç bularak ödemeye çalıştım, bu sefer de yüzde 70 kira artışına gittiler. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Çocuklarımızı okutamıyoruz artık. Bu nedenle kapatacağım ama bir türlü işin içinden de çıkamıyorum" dedi.
Osmaniye’de yıllardır konfeksiyon işi yapan Taşdemir, Diyanet Vakfı'ndan kiraladığı iş yerinin kirasını ödeyemediği için vakıf tarafından 2017 yılında mahkemeye verildi. Yasal faizi ile kirasını ödemeye çalışan Taşdemir, işin içinden çıkamayınca iş yerini kapatma kararı aldı ve dükkanına "Kapatıyoruz, zararına satışlarımız başlamıştır" pankartı astı. Ahmet Taşdemir, ANKA Haber Ajansı’na şunları söyledi:
"Bir türlü işin içinden de çıkamıyorum"
"20 yıldır bu sektörü yapıyorum, 20 yıldır da burada kiracıyım. Diyanet’in yaptığı; 5 yıllık geriye dönük fark aldılar. Toptan Eşya Fiyat Endeksi (TEFE), Tüketici Fiyat Endeksi (TÜFE) diye hesaplattılar. Bir de kalkmışlar, bu dönemde, mahkeme kararıyla yüzde 70 tekrar fark istiyorlar. Artık uğraşacak halimiz kalmadı. Sözde Diyanet Vakfı, ‘Faiz yok’ diyorlar, bir de 5 yıllık geçmişe dönük faiziyle birlikte mahkemeye kadar verdiler. Elimde bir motor vardı, onu da haczetmişler. Sağdan soldan borç bularak ödemeye çalıştım, bu sefer de yüzde 70 kira artışına gittiler. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Çocuklarımızı okutamıyoruz artık. Bu nedenle kapatacağım ama bir türlü işin içinden de çıkamıyorum.
"Kirayı ödeyemez durumdayız"
Şu an kirayı ödeyemez durumdayız, elektrik parasını ödeyemez durumdayız. Kredi çektiğimiz halde işin içinden çıkamıyoruz. Esnaf Kefalet’ten kredi çektik, kirayı ödemeye çalışıyoruz Diyanet Vakfı’na. 20 yıldır da Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a oy veriyorum üstelik, bizi bu şekilde mağdur ettiler. Çocuğumla birlikte biz burayı işletiyoruz. Çocuğumu okula gönderemedim, sırf bu iş yüzünden. Yani her şeyde sıkıntı yaşıyoruz. Bir kız çocuğunu okutamıyorsam ben ne yapayım bu işi? Artık oy vermeyi boş ver, ben kendi çocuğumun geleceğini kurtarmaya çalışıyorum; onu beceremiyoruz, artık oydan da vazgeçtik. Gördüğün gibi bekliyoruz; daha sıfır, yapmadık daha siftah. Bu işsizlikte, bu pahalılıkta ne yapabiliriz? Yapacağın işi bile yapamıyorsun."
