Kolombiya halkı Pazar günü hükümet ile FARC (Kolombiya Devrimci Silahlı Güçleri) arasında imzalanan barış anlaşmasını oylayacak. Ülkede 52 yıl süren iç savaşta 260 binden fazla kişi hayatını kaybetti, on binlerce kişi kayboldu, 7 milyon kişi evsiz kaldı.
Savaş çok uzun sürmüş olsa da, hafızalara kazınan fotoğrafların sayısı pek fazla değil.
BBC Mundo'dan Juan Carlos Perez Salazar, fotoğrafçı Jesus Abad Colorado Lopez'in, bazıları Kolombiya'daki savaşın simgesi haline gelmiş fotoğraflarını derledi.
Jesus Abad Colorado, Kolombiya'daki savaşın acısını en iyi gözlemlemiş isimlerden.
Büyükanne ve dedesi Kolombiya'nın merkezindeki Antioquia'da, San Carlos kasabasında aileleriyle birlikte yaşıyordu.
Kolombiya'da 60'larda iki ana siyasi partinin -Liberaller ve Muhafazakârlar- taraftarları çatışmaya başladı. Bu yıllar ülkede "şiddet dönemi" olarak anılıyor.
Colorado'nun ailesi liberaldi ve muhafazakâr bir kasabada yaşıyorlardı.
Bir gece muhafazakârlar evlerine saldırararak büyükbabasını öldürdü. Büyükannesi de 4 ay sonra üzüntüden hayatını kaybetti.
Aile, Anitoquia'nın başkentine kaçtı. Ama burada da kendilerini savaşın içinde buldu.
Liberaller ve Muhafazakârlar arasındaki çatışma, FARC'ın ortaya çıkmasına neden oldu.
Colorado fotoğraflarının hepsini siyah-beyaz çekti. Nedenini de şöyle açıkladı:
"Bunun daha saygılı olduğunu düşünüyorum. Renkler bu vahşeti anlatmak için çok gösterişli. Siyah-beyaz daha gerçekçi ve hüzünlü bir duygu veriyor."
Çoğu zaman, toplu katliamların olduğu yerlere giden tek gazeteci Colorado'ydu.
Ve her zaman bölgeyi en son terk eden de o olurdu.
Kalıp, katliamın etkilerini fotoğraflardı. Bu, onun insanlarla daha yakın ilişkiler kurup, daha içten fotoğraflar çekebilmesini sağladı.
Aniceto'nun, vurulan eşini hastaneye götürmek isterken gerillalar tarafından durdurulup, eşinin kan kaybından ölümünü izlemek zorunda kaldığı bu an gibi…
Gerillar Aniceto'ya izin verdiklerinde artık çok geçti. Jesus Abad, Aniceto ile hastaneye ve sonra evine gitti. Acısının her anını fotoğrafladı.
"Biri ona verdiğim değeri ve birlik olma duygusunu hissederse, fotoğraf çekmemde bir sakınca görmüyor. Benim görevim yaşananları belgelemek. Ben bir görgü tanığıyım." diyor Jesus Abad Colorado Lopez.
Jesus Abad hiçbir zaman komutanları ya da güç sahiplerini fotoğraflamadı. Sadece basit savaşçılar ve sivillerin fotoğraflarını çekti.
Gerillaların kurduğu tuzakta arkadaşlarını kaybeden bu asker gibi…
Ya da 13 yaşındaki kız kardeşi gerillalar tarafından öldürülen bu asker gibi…
FARC gerillaları askeri ordudan ayrılmazsa tüm ailesini öldürmekle tehdit etmiş, ama komutanları ona inanmadığı için ordudan ayrılmasına izin vermemişlerdi.
Ama kamerasını her şeyden çok, iki ateş arasında sıkışan sivillere çevirdi.
Ve öldürülen babasının gömleğini ilikleyen bu çocuğunki gibi inanılmaz fotoğraflar çekti.
Savaş, yara izlerini sadece insanların beden ve ruhlarında bırakmıyor. Kasabalar, kentler ve doğa da savaştan zarar görüyor.
Paramiliter güçlerin kasaba meydanında 15 kişiyi işkence ederek öldürdüğü ve kasaba halkını izlemeye zorladığı, ardından da ateşe verdikleri Antioquia'daki El Aro gibi.
Paramiliter güçlerle ordunun operasyonu Rio Suico'da 8 bin kişiyi evsiz bıraktı.
Ailesi de savaşın kurbanı olmasına (kuzeni orduda kayboldu, bir kuzenini ise FARC kaçırdı) ve iki kez gerillalar tarafından kaçırılmasına rağmen, en çok fotoğrafladığı konulardan biri "acının ortasındaki umut" oldu.
Granadalıların evlerini yerler bir eden gerilla operasyonu ardından yaptığı bu barış yürüyüşü gibi…
Bir paramiliterin eline konan kelebek gibi...
Terk etmek zorunda kaldıkları evlerine geri dönen bu baba kız gibi…
Ya da tüm fotoğraflarıyla vermeye çalıştığı duyguları özetleyen bu son fotoğraf gibi...
Kolombiyalı fotoğrafçının mesajı net:
"Unutma, hatırla, yas tut, adaletin peşini bırakma ve umut ol."
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
