Haber-Kamera Mehmet CANDAN İZMİR, (DHA)İzmir\'in Konak ilçesinde, annesiyle bindiği minibüste 17 bin liralık biyonik kulaklığını düşüren 2.5 yaşındaki Göktuğ Tutar\'ın sessizliği, duyarlı şoförler sayesinde sona erdi. Şoförlerin biyonik kulaklığı bulup, teslim ettiği minik Göktuğ\'un annesi Nazlı Tutar, Kulaklık kaybolduğunda çok ağladım. \'Oğlumun bir organını kaybettim\' dedim. Bulunmasaydı, yeniden almak için kredi çekecektik dedi.
Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi\'nde çalışan sağlık memuru Nazlı Tutar, 1 ay önce ameliyatla biyonik kulaklık takılan oğlu Göktuğ\'u kreşten alarak eve gitmek için Gültepe-Pınarbaşı hattı minibüsüne bindi. Bir süre sonra oğlunun kulağındaki biyonik kulaklığın olmadığını fark etti. Oturduğu yere ve minibüsün içine bakan anne kulaklığı bulamayınca büyük üzüntü yaşadı. Şoförden yardım isteyen Nazlı Tutar, tüm aramalara rağmen oğlunun dünyayla iletişimini sağlayan kulaklığı bulamadı. Annenin bindiği minibüsün şoförü, kendi aralarında kullandıkları telefonlarının \'bas-konuş\' özelliğinden yaralanarak tüm şoförlerin konu hakkında duyarlı olmasını istedi. Hattaki tüm minibüsler durağa çekilerek tek tek hepsi arandı. Küçük Göktuğ\'un biyonik kulaklığı, bindiği minibüsün koltuğunun altındaki demir parçasının üzerinde bulundu. Biyonik kulaklığın bulunmasıyla büyük sevinç yaşadıklarını söyleyen anne Nazlı Tutar, yaşadıklarını anlatırken, gözyaşlarını tutamadı. Kulaklık kaybolduğunda oğlunun bir organını kaybettiğini söyleyerek göz yaşı döktüğünü belirten Tutar, Hastanede çalışırken oğlumu kreşten aldım. Eve giderken kafam çok dalgındı. Minibüse bindik, bir süre sonra kulaklığının olmadığını fark ettim. Çok kısa bir mesafe olmuştu. Minibüs şoförüne kulaklığı bulamadığımı ve inmek istediğimi söyledim. Sonra şoförle birlikte aradık. Bulamayınca şoföre bulursa bana haber vermesini söyledim. Sonra çocuğumu kreşe getirip bıraktım. Sokağa çıkıp yollarda çiçeklerin arasında kulaklık aradım. Her yeri aradım, bulamadım. Polislere söyledim, yardım istedim. Çok ağladım, çünkü daha bir ay oldu takılalı. Pahalı bir şey. Telefonun ışığıyla yollarda kulaklığı aradım. Ondan sonra bindiğimiz minibüsü hatırlamadığım için, durağa gittim. Şoförler bulduklarını söyledi. Bayıldım o onda. Onun takılması için çok acılar çekti. Eğer bulunmasaydı kredi çekmek zorunda kalacaktık dedi.
ANNENİN GÖZYAŞLARI İÇİMİZİ YAKTI
Aynı hatta çalışan ve minibüsteki aramalarda biyonik kulaklığı bulan şoför Volkan Türkan, Nazlı hanım oğlunun biyonik kulaklığını kaybettiğini anlattı. Biz ucuz bir şey zannettik. Öyle herkesin alabileceği bir şey zannettik. Ama annenin gözyaşlarını görünce ve 17 bin lira değerinde olduğunu öğrenince konunun önemini anladık. Araçlarımız durağa çekildi. Tam araçlara özenli bir şekilde arama yapıldı. İlk önce üzerindeki mıknatıstan dolayı bulamadık. Çünkü koltuğun altındaki metal kısma tutunmuş. Sonraki aramada bulduk. Annenin gözyaşları içimizi yaktı. Bulduğumuz için çok mutluyuz. Teslim ettik aileye. Güzel bir iş yaptığımızı düşünüyorum diye konuştu. Biyonik Kulaklı Çocuklar Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği İzmir Temsilcisi Nurcan Kızıl Toprak, biyonik kulaklığın bulunmasından dolayı Gültepe-Pınarbaşı hattı minibüs durağı çalışanlarına teşekkür plaketi verdi. Biyonik kulaklığın, kullanan çocuklar için çok önemli olduğunu ve kulaklık olmadığı takdirde dünyayla bağlantılarının kesildiği belirten Kızıl Toprak, Bizim çocuklarımızın cihazlarında kafalarına tutması için mıknatıs var. Böyle kaybolma durumlarda metal parçalara baksınlar. Eğer bu kulaklık olmazsa çocuklarımız sessizliğe gömülüyor. Bu duyarlı davranış bizleri çok mutlu etti. Herkesin bu konuda bilinçli olmasını istiyoruz. Bu kulaklık olmazsa davul çalsanız duymazlar dedi.
