Yeni Şafak gazetesi yazarı Hayrettin Karaman, Hz. İsa'nın öğrencisi Barnabas tarafından yazıldığı iddia edilen Barnabas İncili hakkında bir yazı kaleme aldı. Karaman, "Bu İncil nüshaları 2009 yılı şubatına kadar Genelkurmay Karargâhında muhafaza edilmekteydi. Sonrasını ise bilmiyoruz" diye yazdı.
Ankara'da 2012 yılında ortaya çıkan el yazması 1500 yıllık kitabın, Barnabas İncil'i olduğu iddia ediliyordu. O dönem Şırnak'ın Beytüşşebap ilçesindeki Keldani Kilisesi'nde papazlık yapan, 1980'li yıllarda Fransa'ya göçen Papaz Aziz Yalap kitap ile ilgili olarak "Kitabın Barnabas İncil'i olup olmadığı konusunda kesin bir şey söyleyemem. Çünkü Barnabas İncili'ni görmedim. Söz konusu kitap, bir dua kitabı olabilir. Tarih kitabı olabilir. Ancak bu kitabı yazan her kimse, belli ki konuya hakim değil, ayrıca çok imla hatası ve eksik harf hataları var" demişti.
Karaman'ın, "GDO’lu ürün, İslâm ve Barnaba İncili" başlığıyla (17 Ocak 2019) yayımlanan yazısının ilgili bölümü şöyle:
Barnabas, İbrani (Levili sülalesinden) ve Kıbrıslı olup, Hz. İsa (a.s.) zamanında ona iman edenlerdendir. Barnabas İncili’nin giriş kısmında Pavlos eleştirilir. Birçok kimsenin, Hz. İsa’nın ‘Allah’ın oğlu’ olduğu zannına kapılarak yanıldığını, aldatıldığını ifade eder. Pavlos’un da bu konuda aldananlardan olduğu belirtilir.
Barnabas İncili nüshası da, Hz. İsa’nın sözleri ve yaşam öyküsünü içeren bir mecmuadır. Ancak, Canonical İncillerden farklı olarak, Hz. İsa’nın Rabb/Rabbın oğlu olma inancını açık biçimde reddeder. Ayrıca, Hz. İsa’nın (a.s.) 30 yaşında iken, Zeytindağı’nda, Hz. Cebrail’den İncil’i aldığı kaydedilmektedir. Yine, Hz. İsa’nın (a.s.) “kendisinden sonra Ahmed’in geleceğini” söylediği ifadesi de yer almaktadır.
1984 Eylülünde İstanbul’a getirilmesi için bir meblağ karşılığı köylülerle anlaşılır. Burada, bu İncil nüshasının İstanbul’da Hamza Hocagil tarafından tercüme edilip, orijinalinin tıpkıbasımı ile birlikte yayınlanması ve nüshanın da Topkapı Sarayı Mukaddes Emanetler Bölümüne koyulması hedeflenmişti. Ne var ki, Ekim 1984’te bir ihbar sonucu Sıkıyönetim idaresince ele geçirilmesi bu projeyi akim bırakır. Birkaç yıl Diyarbakır Sıkıyönetim Mahkemesinin kasalarında muhafaza edilen Barnabas İncili nüshası bilâhare Ankara’ya gönderilir. Burada, Etimesgut Dil-İstihbarat Okulu’nda iken 13 varaklık bir fotokopisi de alınır. Daha sonra ise Genelkurmay Karargâhına nakledilir.
Müfid Bey’in ilgili yazısından kısaltarak aktardığım bu bilgi şöyle sona eriyor: Bu İncil nüshaları 2009 yılı şubatına kadar Genelkurmay Karargâhında muhafaza edilmekteydi. Sonrasını ise bilmiyoruz.
Dinler tarihi ve İslâm’ın sahihliği konularında çok önemli olan bu İncil şimdi nerededir, orijinali tercümesiyle beraber niçin yayınlanmaz?
Bu konuyu da yine devletin ilgili birimleri açıklamalıdırlar.
Yazının tamamı için tıklayın
