İngiliz gazeteci Grace Ellison'ın gözünden Mustafa Kemal

Pierre Loti’nin Umudunu Yitirmiş Kadınlar romanına da ilham veren ve sonrasında Avrupa’ya kaçan iki kız kardeş olan Hatice Zennur ve Nuriye Neyrel Nisa ile arkadaş oldu.

Avrupa’da, Zennur’un A Turkish Woman's European Impressions (Bir Türk Kadının Avrupa İzlenimleri) ve Neyrel El Nisa’nın Abdulhamid’s Daughter (Abdülhamid’in Kızı) kitaplarının hem yazımına hem de basımına destek oldu.

1908 devrimi sırasında İstanbul’daydı.

Hatta Meclis-i Mebusan’ın yeniden açılış törenine katıldı.

Hem 2. Abdülhamid ile hem de dönemin önde gelen devlet adamlarıyla tanıştı.

Osmanlı ile ilgili yazdığı ilk kitap, 1915’te yayımlanan An English Woman in a Turkish Harem (Türk Hareminde Bir İngiliz Kadını) oldu.

Ellison, 1908 yılında İstanbul'daydı.

'Kemalist kelimesinden hoşlanmıyor'

Ellison, kitaplarında Kurtuluş Savaşı'nı yürüten kadrolardan ‘milliyetçiler’ diye bahsediyor.

Mustafa Kemal'in, kendisine 'Kemalist' kelimesinden hoşlanmadığını ifade ettiğini de aktarıyor:

“Kemalist kelimesini işitmekten hoşlanmıyor. ‘Bu kelime hareketin ruhunu anlatmıyor. Ben ölsem de canlı da kalsam hareket devam edecektir’.

"Avrupa’daki birçok büyük devlet adamıyla konuştum ama onun kadar alçak gönüllü olanına hiç rastlamadım.”

İngiliz gazeteci, Mustafa Kemal ile birlikte Çankaya'daki evin çevresindeki evlere ziyarete gittiklerini aktardıktan sonra şu yorumu yapıyor:

"Mustafa Kemal her zaman, herkesin gelip kendini görme hakkı olduğunu söylüyor ve bunda samimi olduğu anlaşılıyor. Köylülerle konuşmaktan hoşlanıyor ve onların saf değerini çok takdir ediyor."

Lozan sürecinde Mustafa Kemal ile röportaj  

Grace Ellison, İsviçre’nin Lozan kentinde düzenlenen barış görüşmelerini de gazeteci olarak izledi.

Bu dönemde hem Türk hem de İngiliz heyetleriyle görüştü.

Dönemin İngiltere Dışişleri Bakanı Lord Curzon da görüştüğü isimlerdendi.

Bu süreçte Türk heyetinden ise İsmet İnönü ile yakın iletişim kurdu.

Ankara’da Bir İngiliz Kadını kitabında Ellison’ın Mustafa Kemal ile Lozan görüşmeleri döneminde yaptığı röportaj da yer alıyor.

Bu röportajda Mustafa Kemal, barıştan yana olduklarını ama bunun ancak Türkiye’nin bağımsızlığının kabulüyle olabileceğini vurguluyor.

"Büyük devletlerin, özgürlüklerini tanımayan şartları kabullenmeyecekleri gerçeğini anlamaları gerektiğini" söylüyor.

Ellison’ın, gazetelerin Ankara’yı kibirlilik ve zenofobi (yabancı düşmanlığı) ile itham ettiğini belirtmesi üzerine Mustafa Kemal, “Bu suçlama propaganda amacıyla ortaya atılmıştır” diyerek bunları reddediyor.

“Benim bütün hayatım ve her faaliyetim Avrupa’dan nefret etmediğimin bir delilidir” diye konuşan Mustafa Kemal, "Bulgarlarla savaştığı halde bugün onlarla dost olduğunu, Yunanlara karşı da aynı duygularla dolu olduğunu" belirtiyor.

“Hristiyanları siz mi sürüyorsunuz yoksa Anadolu’yu panik içinde kendileri mi terk ediyorlar?” sorusuna verdiği cevapta ise şu cümleler yer alıyor:

“Bu konuda hiçbir tedbir almış değiliz. Onları kalmak ya da gitmek konusunda tamamen serbest bıraktık. Onları dini düşmanlığın yönlendirdiği, çoğunlukla Amerikalıların yaptığı propaganda dehşete düşürmüştür. Binlercesi Yunan ordusunun peşine takılmış ve hâlâ kaçarken birçoğu da geri gelmektedir.”

İstanbul’un durumuyla ilgili soru karşısında ise, “Biz Mudanya’da yaptığımız vaatlere sadık kalacağız. Bu arada İstanbul’da yabancı birlikler görmek doğal değildir ve bunlar mümkün olan en kısa sürede geri çekilmelidir" diyor.

Ellison, İngiltere’de kurulan yeni Muhafazakâr Parti hükümetini de soruyor.

Mustafa Kemal ise "İngiltere’nin siyasi partilerinin kendi meseleleri olmadığını, bütün yayılma politikalarının karşısında olduklarını" belirtiyor.

Papa ile görüşme ve Ayasofya’nın durumu

Ellison, Ankara’da Bir İngiliz Kadını kitabında İtalya’nın başkenti Roma’da Papa 11. Pius ile de görüştüğünü, bu görüşmede Anadolu’daki durumu konuştuklarını ve Papa’ya Mustafa Kemal’i övdüğünü yazıyor.

Kitapta bunun ardından Mustafa Kemal’le görüştüğünü belirtiyor.

Bu görüşmede Ayasofya’nın durumu da konuşulmuş.

Ellison, Mustafa Kemal’e, Hristiyanlara yönelik bir jest olarak Ayasofya’yı Papa’ya vermesini önermiş ve bu konudaki görüşünü sormuş.

Mustafa Kemal ise cevabında Kilise’nin çok bölünmüş olması nedeniyle bunun mümkün olmayacağını, Ellison’ın barış için düşündüğü böylesi bir jestin Rusların, Yunanların ve Anglikanların Ayasofya için kendi topraklarında savaşmalarına sebep olacağını söylemiş.

Ellison’ın aktarımına göre Mustafa Kemal, sözlerinin devamında müze olasılığından da bahsediyor ve Ayasofya’yı cami olarak muhafaza etmelerinin Katolik Kilisesi’ni incittiği takdirde orayı müze hâline getirebileceklerini veya tamamen kapatabileceklerini belirtip ekliyor:

“Hiç kimse Hristiyan dünyasını kasten incittiğimizi söyleyememelidir”.

Dinle ilgili konuşma

Turkey Today kitabında yazar ile Mustafa Kemal arasında yapılan, din ve kadın hakları konusundaki dikkat çekici konuşmalar yer alıyor.

Ellison’ın aktardığına göre Mustafa Kemal, “Bütün bu saçmalıklar sona erecek. Haremler, peçeler, pencere kafesleri ve Bizans’tan kalma tüm geri kalmış sapkınlıklar, zamanı geçmiş ve geçmesi gereken bir çağa ait. Nüfusun yarısı esaret altındayken nasıl mükemmel bir demokrasi inşa edebiliriz? İki yıl içinde bütün kadınlar yüzlerini açmalı, erkeklerle yan yana çalışmalı ve tüm erkekler şapka giyecektir” diyor.

Kitapta Mustafa Kemal ile peçe konusunda yaşandığı belirtilen şu diyalog da yer alıyor:

 “Ama peçeler çok pitoresk. Kadınlar için onlara daha fazla yakışan bir baş örtüsü keşfedilmedi.

 “Yabancı yazarlara malzeme sağlamak için Karanlık Çağlar’da kalamayız.”

 Ellison, din konusunda aralarında şu diyaloğun geçtiğini aktarıyor:

 “Şüphelerimi elimden gelen en iyi şekilde ifade ettikten sonra ‘Din hakkında konuşuyorsunuz’ dedi; ‘Benim bir dinim yok. Bazen bütün dinlerin denizin dibini boylamasını arzu ediyorum’. O anda söyleyebileceğim daha fazla şey yoktu. Ancak şüphesiz, kınadığı, dinin ruhu değil tutuculuklardı.”

Ellison aynı konuşmanın devamında Mustafa Kemal'in, ülkelerini yönetmek için dine ihtiyaç duyanları zayıf yöneticiler olarak niteleyip Gazi'nin şu sözlerini aktarıyor: "Benim halkım demokrasinin ilkelerini, gerçeğin gerekliliklerini ve bilimin öğretilerini öğrenecektir. Hurafeler gitmelidir. Herkes nasıl istiyorsa öyle ibadet etmelidir. Akla ve mantığa aykırı olmadıkça ve başkalarının özgürlüklerine müdahale etmedikçe herkes kendi vicdanına uygun davranabilmelidir."

Kitapta yer alan ve Mustafa Kemal'i Çankaya'da yürürken gösteren bir çizim

 Atatürk'ün 1929 yılında, manevi kızı Nebile İrdelp'in düğünündeki fotoğrafı