Ergenekon davası kapsamında tutuklandıktan sonra hapishanede kanser olarak hayatını kaybeden ve hakkında “Ergenekon’un kasası” suçlaması olan Kuddusi Okkır’ın eşi Sabriye Okkır, Hürriyet gazetesi yazarı Ahmet Hakan’a konuştu. Sabriye Okkır, eşinin cenazesinin belediye tarafından kaldırıldığı söylentilerine yanıt vererek, cenazenin orada bulunan gazetecilerin önerisi üzerine soğuk hava depolu aracıyla taşındığını belirtti. Okkır, “Ergenekon’un kasası’ dedikleri halde beş parasız ölmüş, cenazeyi belediye kaldırmış falan. Ne yani? Benim eşim sokakta kalmış bir insan mıydı yahu! Onun bir eşi, bir oğlu yok muydu? Bunu hiç mi düşünemeyecek duruma geldiler?” dedi.
Sabriye Okkır, kendisine sürekli "Haklısın" dendiğini belirterek, "Bana haklısın demekten vazgeçilsin. Ben haklı olmak istemiyorum, ben kanuni yollardan eşimin hesabının verilmesini istiyorum" ifadelerini kullandı.
Sabriye Okkır’ın sözleri şöyle:
- Siz olaya “cinayet” diyorsunuz. Kim işledi bu cinayeti?
SABRİYE OKKIR: İstanbul’daki 3 hastane, Tekirdağ’daki hastane... Bu hastanelerin doktorları... Hâkimler, savcılar... Dönemin Adalet Bakanı... Hepsi elbirliğiyle öldürdüler adamı. Tedavi ettirmediler. Hesabını da vermiyorlar.
- Neler yaşadınız tutukluluk döneminde?
SABRİYE OKKIR: Mart sonunda durumu fenalaşınca nisanın ortalarına doğru Kuddusi’yi İstanbul’a gönderdiler. 3 hafta tutuklu hastayı aradık hastanelerde. En sonunda Bayrampaşa Cezaevi’ne gittik. Lütfettiler, içeri aldılar. Oğlumla ikinci müdürün odasına gittik. Adam bize “Görmek istediğinizden emin misiniz” diye sordu. Oğlum fırladı, “Biz her şartta babamı göreceğiz” dedi. İkinci müdür telefon etti, “Tutukluyu hazırlayıp koridora getirin” dedi. 10 dakika sonra koridora çıktık. Gördüğümüz manzara şuydu: Yerden bir karış yükseklikte ilkel bir sedye ile getirmişler. Kafası kazınmış. Burnunda uyduruk bantlarla sarılmış bir sondaj var, nefes almasını sağlamak için. Bir sondaj da battaniyenin üzerinde idrar için. Parmağını oynatacak durumda değil. Şuuru kapalı... Ve bu haliyle tutuklu.
- Eşinizi böyle görünce ne yaptınız?
SABRİYE OKKIR: Oğlum hemen eğildi sedyeye... “Babacığım, seni ancak bulduk, seni hiç bırakmayacağız” diye ağlamaya başladı. O sırada cezaevi müdürleri de seyrediyorlar, hasta numara mı yapıyor diye... Hatta Bayrampaşa Cezaevi, Bakırköy’deki hastaneye gönderirken “Bunu şoklayın, numara yapıyor olabilir” diyor.
- İsyan edilecek bir durum…
SABRİYE OKKIR: Ben aylardır aynı soruyu soruyorum, bir kişi bana cevap versin: Şuuru kapalı, beslenemeyen, yoğun bakımda tutulması gereken bir insan, nasıl oluyor da tutuklu olabiliyor? Ben yıllardır bu sorunun cevabını alamadım.
- Cezaevinde bu tutuklunun bu durumunu görüp de uyaran çıkmamış mı?
SABRİYE OKKIR: Hükümlü bir çocuk var, cezaevinde çaycılık yapıyor. O gidiyor Zekeriya Öz’e... “İhtiyaçlarını gideremiyor, tedavisinin yapılması lazım” diyor. Zekeriya Öz de ona “Sen boş ver şimdi onu, benim istediğim gibi ifade ver, senin tahliyeni yapayım” diyor.
"Bana haklısın demeyin"
- Şu anda ne talep ediyorsunuz?
SABRİYE OKKIR: İlk talebim şu: Bana haklısın demekten vazgeçilsin. Ben haklı olmak istemiyorum, ben kanuni yollardan eşimin hesabının verilmesini istiyorum. Biz hukuksuzluğun gazabına uğradık. Kimse gazaba uğrasın istemiyorum ama adil bir şekilde yargılansınlar istiyorum. Kuddusi tutuklanmadı, öldürüldü. Bugün “Ergenekon yok” diyorlar. Ergenekon yoksa Kuddusi nerede?
- Kimleri suçluyorsunuz?
SABRİYE OKKIR: Eşim ölüm döşeğinde olduğu için tutukluluğunun devamına karar veren hâkim ve savcıları... Kanser hastası olan, ölmek üzere olan bir kişiye sağlam raporu veren doktorları ve hastaneleri... Kaçma ve delil karartma şüphesi olmadığı halde tutuklayanları suçluyorum. “Ben bu davanın savcısıyım” diyenleri suçluyorum. Sadece bunlar değil... Basın da, muhalefet de, sosyal kuruluşlar da suçlu... Bütün ülke seyirci kaldı bu cinayete... Hakkını yemeyeyim CHP’li Atilla Kart, konuyu takip eden isim oldu.
"İçeri düştükten 8 ay sonra hastalandı"
- Herhangi bir rahatsızlığı var mıydı tutuklanmadan önce?
SABRİYE OKKIR: Yoktu. Tutuklandıktan 8 ay sonra hastalandı.
- Sağlığı nasıldı tutuklanmadan önce?
SABRİYE OKKIR: O kadar rahattı, hiçbir şeyi o kadar takmazdı ki... Doktor arkadaşlarımız, “Kuddusi sen dünyada en son kanser olacak adamsın” derlerdi. Bakın bu kelimeyi kullandılar. Yemin ederim. Abartmıyorum.
- Tutuklanınca nasıl bir ruh haline girdi?
SABRİYE OKKIR: Kahroldu. Her ziyaretine gittiğimde “Ben suçsuzum, bir yanlış anlama var” diyordu.
‘Ergenekon’un kasası’ dediler kirada oturuyorduk
- “Ergenekon’un kasası” dediler Kuddusi Okkır için... Nereden çıktı bu kasa işi?
SABRİYE OKKIR: Vallaha onu Zekeriya Öz’e soracaksınız.
- Soracağız sormasına da... Adam kaçtı gitti.
SABRİYE OKKIR: Kuddusi’nin kasa falan olacak bir durumu yoktu. Kirada oturuyorduk. Geçimimizi sağlıyorduk. Ben de çalışıyordum. Fakat eşim tutuklandıktan bir ay sonra Yalova’ya taşınmak zorunda kaldım. Kasa olduğumuz için mi ben Yalova’ya taşındım?
- Geçinemediğiniz için mi taşındınız?
SABRİYE OKKIR: Evet... Evimin kirasını ödeyemeyeceğim için gittim. En yakın arkadaşımın Yalova’da yapılan deprem konutlarında bir dairesi vardı. 5 ölü çıkan eve karşılık devletin verdiği daire... Arkadaşım oraya gidemiyordu, içi kaldırmıyordu, boş duruyordu ev. Ben apar topar oraya gittim. Hâlâ oradayım. Tek başıma oturuyorum o dağ başında.
“Siyaseti takip etmezdi bile”
- Kuddusi Okkır’a yönelik suçlama neydi?
SABRİYE OKKIR: Kuddusi, rahmetli Muzaffer Tekin’le tanışmış. Birkaç defa sohbetlerine de gitmiş. Bana “Hatun, bunlar geyik yapıyorlar, benim onlarla geçirecek zamanım yok” demişti.
- Polise verdiği ifadede bunları söylemiş.
SABRİYE OKKIR: Polislere söylediği şunlardı: “Muzaffer Tekin başarılı, beyefendi bir insan... Çevresiyle birlikte olmayı seven bir insan. Ben 3-4 defa sohbetlerine gittim ama fazla bir şey bulamadığım için bir daha da uğramadım”. Kuddusi’nin Muzaffer Tekin’in sohbetlerine gittiği yıl 2004 idi... 2004’ten sonra Muzaffer Tekin’i hiç görmedi. Ama 2007’de tutuklandı.
- Hükümet karşıtı biri miydi?
SABRİYE OKKIR: Ben kendisine “kapitalist” derdim takılmak için. Ailede sosyalist olan bendim. O bana göre daha yumuşaktı. Siyasetle bir ilgisi yok. Kendi dünyasında yaşayan bir insandı. Siyasi olayları ben yakından takip ederdim ama o etmezdi.
“Cenazesini belediye kaldırdı’ diyenlere çok öfkeliyim”
Sabriye Okkır’ı derinden yaralayan bir husus var.
İşte söyledikleri:
- Edirne’de hastanede vefat etti Kuddusi Okkır. Hastanede karşılaştığım gazeteciler “Tekirdağ Belediyesi’nin soğuk hava depolu bir cenaze arabası var, isterseniz belediyeyle konuşalım” dediler. “Tamam” dedim.
Keşke demeseydim. Yani adam zaten ölmüş, rahat gitse ne olur, gitmese ne olur... Ama o anki psikolojiyle “Tamam” dedim. Ambulans kiralamıştım, onu iptal ettim. Belediyenin cenaze arabasıyla taşındı Kuddusi’nin cenazesi...
- İşte sonra başladılar “Cenazesini belediye kaldırdı” diye haber yapmaya... “Ergenekon’un kasası” dedikleri halde beş parasız ölmüş, cenazeyi belediye kaldırmış falan...
- Ne yani? Benim eşim sokakta kalmış bir insan mıydı yahu! Onun bir eşi, bir oğlu yok muydu? Bunu hiç mi düşünemeyecek duruma geldiler?
Ahmet Hakan’ın Sabriye Okkır’la yaptığı söyleşinin tamamını okumak için tıklayın.
