Diyarbakır 2. Aile Mahkemesi, 2 kez tayin nedeniyle il değiştiren kocasına yalan beyanda bulunup, çalıştığı kurumdan 9 yıl boyunca tayin talep etmeyen kadını tam kusurlu bularak, çiftin boşanmasına karar verdi. Mahkeme kararında; "Evlilik birliğinin devamı için eşlerin bir arada yaşaması gerekir. Aksinin kabulü mümkün değildir ve birlikte yaşamaktan imtina anlamına gelir. Davalı kadının çalıştığı kurumun yurdun her yerinde şubesi bulunmaktadır. Talep edilmesi halinde tayin mümkündür" ifadeleri yer aldı.
Diyarbakır 2. Aile Mahkemesi, 2 kez tayin nedeniyle il değiştiren kocasına tayin talebinin kabul edilmediği yönünde 9 yıl boyunca 'yalan' beyanda bulunan kadını kusurlu bularak çiftin boşanmasına karar verdi.
Ankara'da farklı kamu kurumlarında memur olarak çalışan H.S. ve H.S, 17 Ağustos 2013'te evlendi.
H.S'nin 2024'te Samsun'a tayini çıkınca karısından da tayin talebinde bulunmasını istedi ancak H.S, kocasına çalıştığı kurum tarafından tayin talebinin kabul edilmediğini belirtti.
Tayin talebinde bulunmamış
Bir süre Samsun'da görev yapan H.S'nin tayini bu kez de Diyarbakır'a çıktı. Bu süreçte de H.S. kocasına tayin talebinde bulunduğunu ancak kurumu tarafından bu talebinin karşılanmadığını söyledi.
9 yıl boyunca ayrı şehirlerde yaşayan çiftin arasında "tayin" gerekçesiyle sorunlar yaşanmaya başladı.
H.S. şüphe üzerine yaptığı araştırma sonucu karısının çalıştığı kurumdan hiç tayin talebinde bulunmadığını tespit etti.
Bunun üzerine koca H.S, avukatı aracılığıyla, "evlilik birliğinin temelden sarsılmasını" gerekçe göstererek, Diyarbakır 2. Aile Mahkemesine dava açtı.
Mahkemeye sunulan dava dilekçesinde şu ifadelere yer verildi:
"Müvekkilim 2013'te H.S. ile evlenmiş ve bu evlilikten bir çocukları bulunmaktadır. Müvekkilim ve eşi kamu personeli olarak çalışmaktadır. Taraflar evlendikten sonra davalı kadının davacı kocasının bulunduğu yere hiç gelmediği, evliliğinin 3-4 ayından sonra ailesiyle yaşamaya devam ettiği ve adresini bile değiştirmediği belirlenmiştir. Müvekkilimin tayini Samsun ve Diyarbakır'a çıktıktan sonra davalı kadın birkaç hafta sonu yabancı gibi gelip gitmiştir. Müvekkilim davalının Diyarbakır'a yerleşmesi için tayin istemesi konusunda ikna etmeye çalışmış fakat başarılı olamamıştır. Tarafların evliliklerinin kağıt üzerinde olduğu, fiilen bir arada yaşamadıkları ve davalının kusurlu davranışları ile evlilik birliğinin temelden sarsılması nedeniyle müvekkilim boşanmayı talep ve dava etmiştir."
Kurumdan mahkemeye yazı
Diyarbakır 2. Aile Mahkemesi'nde görülen duruşmada kadının kayınvalidesi tanık olarak dinlendi.
Kadının çalıştığı kurumdan da talep üzerine mahkemeye gönderilen yazıda, H.S. tarafından kuruma herhangi bir tayin talebinde bulunulmadığı belirtildi.
Usulüne uygun şekilde tebligat yapılmasına rağmen davalı kadın veya avukatının 2 haftalık cevap süresi geçtikten yaklaşık 1 yıl sonra mazeret bildirmesini mahkeme, "mazeretin davayı uzatmaya yönelik olduğu" şeklinde değerlendirerek reddetti.
Mahkeme, çiftin boşanmasına karar verdi.
"Evlilik birliği temelinden sarsılmıştır"
Mahkemenin kararında şu değerlendirmede bulunuldu:
"Çalışma hakkı her insan için özellikle de kadınların kendi ayakları üzerinde durması, aile birliğine katkı sunması için vazgeçemeyecekleri önemli bir haktır. Ancak evlilik birliğinin devamı için eşlerin bir arada yaşamaları gerekir. Aksinin kabulü mümkün değildir ve birlikte yaşamaktan imtina anlamına gelir. Davalı kadın memur olan eşinin işini bilerek evlenmiştir. Davalı kadının çalıştığı kurumun yurdun her yerinde şubesi bulunmaktadır. Talep edilmesi halinde tayin mümkündür. Davalı Ankara'dan ayrılmak istemediği için tayin talebinde bulunmamış ve davacı dava dilekçesindeki bu iddiasını ispatlamıştır.
Dinlenen tanık anlatımlarıyla sabit olduğu üzere davalı kadının davacı ve ailesini küçümsediği, tayin talebinde bulunduğunu söylediği halde tayin talebinde bulunmadığı anlaşılmıştır. Kadının davacının yaşadığı yere kısa süreli gittiği dönemlerde eşiyle tartışıp evden ayrıldığı, boşanmaya neden olan olaylarda davacıya ilişkin bir kusur bulunmadığı, davalının davranışları nedeniyle tam kusurlu olduğu anlaşılmıştır. Taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve evlilik birliğinin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizliğin mevcut ve sabit olduğu, tarafların evliliklerinde korunmaya değer herhangi bir hukuki yarar kalmadığı, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı anlaşıldığından davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir."
