Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiçbir kelebek
Tek başına yaşamaz sevdasını,
Severken hiçbir böcek
Hiçbir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.*
Çeviri: Derin Koçer
Giuseppe Giordano, İtalya’nın küçük bir sahil kasabası olan Gaeta’daki aynı küçük kumsalı her gün ziyarete gidiyor ve yedi yıl önce kanserden kaybettiği eşi Ida’nın çerçevelenmiş fotoğrafını da yanında götürüyor.
Giordano ve eşi, saatlerce manzarayı izliyorlar.
O kumsal, ikilinin gençliklerinde beraber gittikleri, anılar biriktirdikleri yer...
Çift, tanıştıklarında henüz 16 yaşındaymış. 1969 yılında evlenmiş ve 50 yıl, hep beraber yaşamışlar. Üç çocukları olmuş.
“Onun gibi erkekler artık yok”
İngiliz The Sun gazetesinden Lauren Fruen'un aktardığına göre Bay Giordano’yu sahil kıyısında gören, yakınlardaki pizzacının sahibi Giorgio Moffa oldu. Yaşlı adamın fotoğrafını çekti ve sosyal medya hesabından paylaştı.
Moffa, Giordano’yu ‘manzaraya karşı ağlarken gördüğünü’ ve ‘onunla konuşmak istediğini’ söyledi:
“Karşımda muazzam bir aşk hikâyesi olduğunu anında fark ettim. Onun gibi erkekler artık yok.”
Kendisinin de iki küçük kardeşini ve 5 aylık oğlunu kaybettiğini söyleyen Moffa, bu dünyada herkesin, hayatlarının bir noktasında kendileri için önemli birilerini kaybettiklerini düşündüğünü dile getirdi.
“Yani her birimizin kederli anları vardır; Giuseppe’nin ise acısını göstermeye cesareti ve haysiyeti de vardı...”
*Ataol Behramoğlu'nun "Aşk İki Kişiliktir" şiirinden
