Genel yayın yönetmenimiz Nuh Albayrak, siyasette çok tartışılacak bir öneri sundu.“Başkanlık sistemi kalsın, %50 şartı kalksın” diyor. ‘16 Nisan’ şüphesiz ki Kur’an ayeti gibi inmedi. İnsanlar oturdular ve en sağlıklı hükümet modeli hangisi olacaksa bunun üzerine kafa yordular. Bazı konular teorik olarak tartışmasız çok mükemmel gibi görünse de hayata geçtiğinde bekleneni veremeyebilir. Misal ‘stratejik derinlik’... Kitabını okurken ne kadar heyecanlanmıştık değil mi? Ama fos çıktı. Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi de her yanıyla mükemmel bir sistem elbette değildir. Henüz parlamenter sistemin ürettiği arızalar ortadan kalkmadan başkanlık sistemine geçince ister istemez belli sıkıntılar yaşanıyor. Örneğin Türkiye’de Cumhuriyetçiler ve Demokratlar gibi iki partili bir yapı henüz tesis edilmeden %50+1 arayışının gerçekçi olmadığını gördük. Partileri yapay ittifaklara zorlamaktansa %50+1 şartını tartışmaya açmak daha rasyonel değil mi?
