Musa Kart*
Silivri ’den ağır demir kapılı koğuşumuzun penceresinden “görülen lüzum üzerine” paylaşmak istedim:
“İçimden gelmediği için” değil, açık görüşlerde kaleme dokunmamız yasak edildiği için çizemiyorum, önüme uzatılan küçük defterlere.
Ayrıca dışarıya çıkarılacak karikatürleri ise kapıda “disiplin cezası” beklemekte.
Buradan bir de çağrım olacak:
Ne çok gazeteniz, ne çok televizyonunuz var. İstediğinizi yazdırıyor, istediğinizi söyletiyorsunuz. Ama yine de korkuyorsunuz. Yazılarımızdan korkuyorsunuz, karikatürlerimizden korkuyorsunuz.
Haydi artık, yenin şu korkunuzu da geri verin kâğıtlarımızı, kalemlerimizi, boyalarımızı, fırçalarımızı.
Haydi artık!
Bu yazı Cumhuriyet'ten alınmıştır