Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan, Cumhurbaşkanlığı Külliyesi'nde düzenlenen 15 Temmuz Demokrasi ve Milli Birlik Günü Anma Programı'nda MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli ile birlikte.

15 Temmuz "darbe girişimi"nin yıldönümü vesilesiyle Cumhurbaşkanı "darbe karşıtı" konuşma yaptı. "Bütün darbeler ve bütün darbeciler"e karşı. 27 Mayıs'a da...

Fakat hafızamız durgun ve solgun ya, pek hatırlamıyoruz:

İktidar ortağı ya da payandası diyen de var; MHP'nin kurucusu, "atası" Alparslan Türkeş bir "27 Mayıs darbecisi". 20 yıl sonra bir başka "askeri darbe"de tüm parti liderleriyle birlikte tutuklanacak ama 1960'da "darbeci". Darbe bildirisini radyodan bizzat okuyacak kadar!

Albay Alparslan Türkeş radyodan darbe bildirisini okurken

Bir de kendisinden dinleyelim:

"27 Mayıs ihtilalinin fiilen lideri benim. General olmamama rağmen fiilen liderliğini ben yaptım. General olsaydım, herhalde bir disiplin, sağlam bir disiplin kurmuş olacaktım örgüt içinde. Örgüt, hiçbir zaman disiplinli bir örgüt olmadı. Bundan dolayı da birçok aksaklık meydana geldi."

Parantez açalım: "Darbe" değil, "ihtilal" demiş kendisi! "Disiplinli ihtilal yani darbe" istermiş.

27 Mayıs darbesinin ilk Başbakanlık Müsteşarı da, sonradan MHP adını alan partiyi de kuracak olan Türkeş.

Biraz daha anlatalım "Cumhur İttifakı"na: 27 Mayıs Darbesi yönetimi Milli Birlik Kurulu'nu tasfiye edip yeniden oluştururken, Türkeş'in de bulunduğu 14'ler Grubunu dışarıda bıraktı. Görüş ayrılığı neydi, biliyor musunuz? Türkeş ve arkadaşları "yönetimin sivillere bırakılması"na karşıydı! Bu yüzden bu kişiler ordudan atıldı, Türkeş Hindistan'da elçilik müşavirliğine "sürgün" edildi.

Kimilerine göre, Türkeş daha radikal biçimde "ölümüne tasfiye" edilmek isteniyordu ama subaylığında epeyce uzun süre "eğitim"e gittiği ABD onu kollayan bir tavır koymuştu!

Bu dönemde kendisinin "Menderes ve arkadaşlarının idamına karşı çıktığı" da söylenir. Mümkün tabii. Kore'den dönen Tabip Subay dayım da, Yassıada'da "Asabiye Hekimi" olarak görev almış, sonradan gördüğüm belgelere göre de "Ruhi durumu müsait değil" diyerek Menderes'in idamına karşı çıkmıştı. Darbeci başka ruh tanımaz ki dayıcığım!

Türkeş'i "27 Mayıs darbesi" ya da kendi deyişiyle ve bir zamanlar ülkede hakim olan tabirle "İhtilal" yönetimi içine sokan Albay Talat Aydemir'di. Aydemir için "darbecilerin devrimcisi" demek de mümkün, "darbeyle yetinmeyen darbeci" de.

Türkiye tarihinin en trajik aktörlerinden biri olmalı Aydemir. Darbeyi yetersiz bulmuş, birçoğu komutanı olduğu Harbiye'den öğrencisi, az sayıda kuvvetle "darbeye darbe" yapmaya soyunmuş, çatışmaya girmiş, "satılmış" ve yakalanmış, ordudan atılarak affedilmiş, sonra "sivil" olarak ikinci kez "darbeye darbe" teşebbüsüyle, idama gönderilmişti. Yanında yine "ölümüne" Binbaşı Fethi Gürcan vardı. Süvari Binbaşı, yurt dışı dahil çok sayıda binicilik madalyası sahibiydi; olimpiyatlarda yarışmıştı, İstiklal Harbi kahramanı sayılan bir komutanın oğlu.

Aydemir'in "darbeye darbe" girişiminde temas kurduklarından biri de Cumhur İttifakı ortağı MHP'nin kurucu lideri olacak Türkeş'ti. Denir ki, "Anlaşamadılar, Türkeş de Aydemir darbesini esas darbecilere ihbar etti." Bu temastan ötürü Türkeş hapis yatacak, iddiaya göre de "ihbar" ettiği için affedilecekti.

Bunları neden andım?

Atıp tutmak kolay bu ülkede. "Darbeciler"in astığı ya da öldürdüğü Deniz Gezmiş ve arkadaşları, Mahir Çayan ve diğerleri, darbeye karşı gerçek bir işçi sınıfı direnişçisi iken Kazlıçeşme'de öldürülen sendikacı Kenan Budak mesela; "darbe karşıtları" tarafından pek anılmaz! Çünkü onlar darbeciler için de "terörist"ti, tarih yazımı için de, bugün "darbe karşıtı" pozlardaki nicesi için de.

Zaten tuhaflık yeni değil: Bakın, 27 Mayıs darbesini yapanlar, Aydemir ve arkadaşlarını "darbecilik" yüzünden mahkûm ettiler mesela! Darbecinin darbeciyi darbe yüzünden mahkûm etmesi gibi bir şey. Türkiye'nin özeti.

12 Eylül darbesini yüzde 90'dan fazla oyla onaylayan bir milletin ve çocukları ile torunların "darbe karşıtı" olması ne güzel!

Cumhurbaşkanı bunu, 15 Temmuz'da derdest edilip sonra Genelkurmay'a "darbeci nezaketi"yle "kırılacak eşya" gibi bırakılan ve "paşa paşa sadık" olan "darbe karşıtı" Hulusi Akar'a da sorabilir mesela:

"Paşa Paşa, hadi 27 Mayıs'ta 8 yaşında filandın da, 12 Mart'ta askeri öğrenci, 12 Eylül'de 'darbe ordusunun bölük komutanı' derken, 28 Şubat'ta 'askeri müdahale karargahında Genelkurmay Başkanı özel kalem'i olarak neleri 'kalem kalem kaleme almıştın acaba" diye. 28 Şubat'ta ve 27 Nisan Muhtırasında (12 Eylül ve 15 Temmuz'da olduğu gibi) mesela ben "Darbeye Hayır" demişken o nasıl "darbecilikle mücadele" etmişti, bir sormalı Cumhurbaşkanı. 27 Mayıs ve Türkeş'i de Bahçeli'ye sorduktan sonra mesela!

Bu ikiyüzlü, yüzsüz tarihin içinde, siz sonra işçinin, emeklinin, gençlerin, kadınların, itirazı olanların, güçsüzlerin hak ve özgürlüklerinin de gözetilmesini istiyorsunuz, değil mi?

Türkiye'de "darbeci ruh" ister asker, ister sivil olsun, zaten "sınıf savaşı"nın bir başka yüzü de olmuştur sık sık.

Askerlikte veya sivil hayatta, aileler, okullar ve partilerden iş yerlerine kadar, "rütbe, statü, sınıf, cinsiyet, milliyet, etnisite, din" üzerinden otorite ve otoriter olanları asla terk etmez "darbeci, dayatmacı, müdahaleci, baskıcı" ruh!

Sen istediğin kadar "darbelere karşıyım" de…

Altta, aşağıda, aşağı gördüğün herkesin hayatına, kimliğine, kişiliğine, özgürlüğüne, haklarına, umutlarına, geleceğine, insanlığına karşı "darbe" yapıp durursun.

Bunu artık "sokak hayvanları" bile anladı!