İşte haftanın, hatta son dönemin belki en merakla beklenen filmi. İlk Gladyatör tam 2000 yılında yapılmıştı. Ridley Scott’un yönettiği ve başrolde o zaman çok tanınmayan Russell Crowe’un oynadığı filmi X X X vererek hayli övmüş ve bir yerinde şöyle yazmışım:

“Gladyatör uzun zamandır hasret kaldığımız Roma tarihine gerçekten parlak bir dönüş ve her şeyiyle etkileyici bir ‘spektakl’ filmi.  Ama filmin bu türün Spartaküs, Roma İmparatorluğunun Çöküşü, iki Joseph Mankiewicz filmi Jül Sezar ve Cleopatra, hatta özelikle yarış bölümüyle Ben Hur kadar kalıcı ve sinema sanatı açısından önemli olmadığını düşünüyorum.” (Hayatımızı Değiştiren Filmler, 1995-2005- Remzi Kitabevi)

Gladyatör 2 filminden bir sahne

Tam 24 yıl sonra hikâyenin devamı yine Ridley Scott’un yönetimiyle perdeye yansıyor. M. Ö. 180 yıllarında bilge imparator Marcus Aurelius, çöküşün eşiğine gelmiş antik Roma İmparatorluğunu yeniden canlandırmak ve bunun için büyük general Maximus’u işbaşına getirmek istiyor. Ama yaşlı imparator da yiğit Maximus da öldürülecek ve tarihin yolu değişecektir. Hikâye kaldığı yerden başlıyor ve büyük bir prodüksiyon olarak doğrusu hayli göz kamaştırıcı bir biçimde karşımıza geliyor. Buna rağmen belli kusurlar ve eksiklikler içererek...

Gladyatör 2 filminden bir sahne

Animasyon tadında jeneriklerle açılan filmde önce Roma’nın çevresini görüyoruz. Uzakta, son bağımsız kent Numidya’da savaş başlamıştır; General Acacius’ün komutasındaki kuşatmayla... Yakınlarda köylüler tarlada aşk yapar; bir kadın erkeğini giydirir. Bir zamanların efsane Roma’sı çökmüş, yerini vahşet ve hırs almıştır. Ve esaret tarihte görülmemiş ve görülmeyecek kadar yaygındır: Antik çağın kendine özgü tuhaf gemilerinde kürek çekenler; çağın eğlencesi Arenalar’da gladyatör döğüşleri; bunların zamanımızın boks ringlerini andıran şekilde, ama sonu mutlaka ölümle biterek yaşanması...

Gladyatör 2 filminden bir sahne

Ve biz ana kişilikleri tanımaya başlarız. Önce hikâyede Lucius ya da daha ’amiyane’ biçimde Hanno diye adlandırılan ana kişi. Babası Maximus ve annesi Lucilla’dır. Ki o da şimdi General Acacius’la evlidir ve hikâyenin tek önemli dişisi olarak ekrana gelir. Hırslı silah taciri siyahi Macrinus (enfes bir Denzel Washington kompozisyonu); iki gencecik kardeş imparator olan Geta ve Caracalla... O bitmeyen savaşların birinde dişi savaşçı ve Lucius’un büyük aşkı Arishat öldürülür. Cesedini suda bulan adam çılgına döner. Dokunaklı bir antik çağ aşkı...

Ve sonra Roma kentini görürüz. Devasa yapıları, anıtları, çeşmeleri, heykelleri, Kolezyumları, pazar yerindeki konserleri; çok kalabalık bir figüran ordusunun hayat verdiği halkı. Sürekli bağırıp çağıran; yumruk sıkan, ölüm ya da hayat işaretleri veren... Ve daha neleri... Köpekle sırtlan arası vahşi hayvanlar; bir gergedanın ortalığı altüst edişi. (Sahi, o sahiden bir gergedan mıydı?) O Roma’nın filmde canlandırılışı doğrusu olağanüstüdür. Bir yerde şöyle denir: “Bu şehir hastalıklı; dokunduğu herkesi hasta eder!”

Gladyatör 2 filminden bir sahne

Ve de gladyatörleri elbette... Ki onlar şu deyişle anılır: “Bir gladyatör özgürlüğünü satın alabilir. Ama bir esir asla...” Zaten bu kendine özgü filmin bir de sözü vardır. Güç ve Onur. Sık sık yinelenince hikâyenin sloganı olur çıkar.

Bugün 87 yaşındaki İngiliz yönetmeni Ridley Scott, maşallah bu zor işin altından kalkmış. Kardeşi, yine yetenekli yönetmen Tony Scott’u yıllar önce kaybettiğini hatırlıyorum. John Mathieson’ın görüntüleri, Harry Gregson-Williams’ın müziği yeterince iyi. Oyunculardan Lucius’de dokunaklı oyunuyla Paul Mescal, Macrinus’da hayli mizahi bir kişilik çizen Denzel Washington, Lucilla’da yine gözlerimizi yaşartan Connie Nielsen özellikle ön plana çıkıyorlar.  

Gladyatör 2 filminden bir sahne

Evet, işte böyle... Film bu haliyle belki çok uzun (148 dakika), çok karmaşık, aşırı dramatik gözüküyor. Ama yine de görmeye değer...  

NOT: Sevgili okurlarım. Bugün (Cumartesi) yaklaşık bir ay önce Beyoğlu’daki özel olaylar nedeniyle bitiremeyip ortasında bıraktığımız bir etkinliği gerçekleştireceğiz. Beyoğlu belediyesinin de isteğiyle... Ve akşam saat 18.00’de Tünel’deki Metro Han’da son kitabımızı özellikle o gün gelip de alamayanlara imzalayacağız. Umarım mümkünse gelirsiniz.