İşte zamanında göremediğimi bir film... Getirticisi geleneksel basın gösterimini Avrupa yakasında değil, son günlerde nedense adet olan Asya yakasında (tam olarak Caddebostan’da) yaptığı ve bendeniz de birçok dost eleştirmenin bu konudaki şikayetlerini paylaştığımdan, kalkıp gitmedim. Ama sinemalara geldiğinde gördüm ve en azından şunu kabullendim: Ne olursa olsun bir göz atılması gereken, birçok açıdan ilginç bir film... 160 dakikalık uzunluğuna ve hayli karışık bir sinema çabası olmasına rağmen...

Türkçe ad konmayan Wicked, aslında uzun zamandır Broadway’da oynanmış oyun bir dönemde müzikal sinemanın klasikleri adasına giren bir filme de yaslanıyor. Unutulmaz oyuncu Judy Garland’ın tam 1939 yılında çektiği ve bir klasik olan The Wizard of Oz- Oz Büyücüsü adını taşıyordu ve bir kuşağı her şeyiyle mest eden filmlerden biriydi.

Film kanatlı canavarların uçuştuğu, şelalelerin aktığı, uzakta görkemli şatoların görüldüğü bir açılışla karşımıza geliyor. Çılgın bir kamera (filmin en şaşırtıcı unsurlarından biri) habire etrafı dolaşıyor; çoluk-çocuk da içeren son derece kalabalık bir figüranlar ordusu “cadı olmuş, cadılar nerede?” gibi tuhaf çığlıklar atıyor; birbirlerine “kötülük niçin var?” diye soruyor. Filmin anahtar sözcüğü Oz... Oz aşkına, Oz’da yaşayan bizlerin düşmanı vb. laflar gırla... Ve film öylesine çok eleman, öylesine çeşitli temalar içeriyor ki, hemen yaftayı yapıştırıyoruz: Bu aslında devasa bir masaldır!..

Etrafta çeşitli hayvanlar var: İri ayılar, cins köpekler, vahşi kurtlar... Hatta köpekler çocuklarla konuşmayı beceriyor!.. Açılıştan 15 dakika sonra gelen jenerikle birlikte, sanki şatoların dekor oluşturduğu bir okulu tanıyoruz: Shiz Üniversitesi. Nitekim en önemli kişilikler oranın öğrencileri ve öğretmenleri arasından çıkacaktır.

Sonra asıl karakterler. Çoğu kadın olan... Öncelikle şarkıya da çok hevesli bir genç öğrenci kız, Galinda. (Tanınmış şarkıcı Ariana Grande.) Sonra kısa adıyla. Elphada. Aslında siyahi; ama aynı zamanda hikayenin dönüm noktası olan ‘yeşil surat’ onun baş özelliği. Bu rolde de Cynthia Erivo var. Zaten beyaz kadınla yeşilimsi-siyahi kadının gönül ortaklığı, filmin en can alıcı özelliklerinden...

Sonra esrarengiz Madame Morrible geliyor. O açıkça değilse de bu garip diyardaki Büyücüler Kraliçesi’dir. Asyalı ve Oscar’lı oyuncu Michelle Yeoh’un sanatını konuşturduğu... O müthiş kalabalık zaman zaman bağırıyor: “Kill the Witch- Cadıyı Öldürün” diye… İşin ilginç yanı, başta en sevimsiz gözüken yeşil dilber Elphada’nın filmi boyunca gelişen o büyülü çekiciliği... Ayrıca onun kız kardeşi Elphada Thropp da koltuğa bağlı olan, ama cesur bir kişidir.

Ama bu kadarla kalmıyor. Araya daha neler neler giriyor... Örneğin bir yaşlı keçi. Evet, sahici keçi. (İşin animasyon yanını bilemem!)  Ama o aslında saygın doktor Billamond’dur ve talebelerince pek sevilir.

Sonra okulda geçen enfes bir ‘uyutma sahnesi.’ Birden ortaya çıkan o ürkünç ’maymun adamlar.’ Ki çabucak kanatlı dev maymunlara dönüşeceklerdir. Birden gelişen ‘hayvanlara yardım’ çabası. Tam Ömür Gedik’e yakışan...

Ve sona doğru artan yoğun gizem... O bulunan Kadim Kitap. İyice artan çekişme. Ve de sonunda yerçekimine meydan okuyanın kazanacağı bir savaş. İşte öyle bir şey...

Görüldüğü gibi bu hayli karmaşık ve kafa karıştırıcı bir iş. Tümüyle şarkılarla örülü olması bir başka özellik. Kimi yerde yadırgatsa da çokluk kulakları okşayan... Tüm o enfes danslar; o birinci sınıf koreografi, usta dansçılar... İkinci yarıda ortaya çıkıp Galinda’nın gönlünü çalan gerçekten çok yakışıklı Fiero (Jonathan Bailey) bile o dansçılara katılacaktır.

Tümüyle pastel renklerle çekilmiş bu göz dolduran film, aslında belki çok türü bir araya getiriyor. Başta fantastik sinema, ama ayrıca aşk ve romans, psikoloji, dram ve melodram, komedi, gerilim ve aksiyon... Daha ne istenir? Bence rahatça görülebilecek bir film. Nitekim izlediğimiz salon hemen tümüyle doluydu. Ama elbette bu bir başyapıt değil. Bir devam filminin 2025 için hazırlıklarına başlandığı söyleniyor. Hayırlısı olsun!..

YARIN: MUTFAK